Tabletten, poeders, theeën, tincturen, oliën…. De lijst van toedieningswijzen voor kruidensupplementen gaat maar door, maar op een basisniveau worden de kruiden op één van twee manieren bereid: Als hele kruiden, of als extracten. Is het ene beter dan het andere? Het antwoord hangt af van de voordelen die je zoekt.

Om de nodige duidelijkheid te verschaffen, heeft Dr. B. Rawls, medisch directeur van Cognition Boosters, ons geholpen de voor- en nadelen van hele kruiden en vier veelgebruikte kruidenextractpreparaten op een rijtje te zetten.

Hele Kruiden

Dit is precies wat het lijkt: Het kruid in natuurlijke vorm – bladeren, stengels en/of wortels – wordt gedroogd en vervolgens ofwel gesneden en gezeefd (om te worden gebruikt voor thee), of gemalen en vermalen tot een poeder. Één van de kruiden waar dat veel mee wordt gedaan is ashwagandha poeder. Poeders worden verpakt zodat je ze gemakkelijk aan een sapje of smoothie kunt toevoegen.

De Voordelen: “Omdat je het hele kruid consumeert, krijg je het volledige spectrum aan plantchemicaliën binnen, de zogenaamde fytochemicaliën,” zegt Rawls. “Dat is een goede zaak, want de fytochemicaliën van het kruid werken samen in een synergie, en we weten niet altijd hoe een enkele plantchemicalie op zichzelf presteert.” En omdat het bereidingsproces relatief eenvoudig is, zijn hele kruiden meestal ook minder duur dan andere vormen.

De Nadelen: “Hele kruiden zijn over het algemeen niet gestandaardiseerd, wat betekent dat ze niet zijn getest om te bepalen hoeveel van bepaalde chemische componenten ze bevatten,” zegt Dr. Rawls. “Dat maakt het moeilijk om de kwaliteit en potentie te beoordelen.” Hele kruiden bevatten ook wat onverteerbare plantenvezels en minder actieve fytochemicaliën dan extracten. Het resultaat is dat je niet alles opneemt en het is minder krachtig, dus je zult waarschijnlijk veel meer van het kruid moeten nemen om een voordeel te zien.

Kruidenextracten

Kruidenextracten zijn stoffen die uit de plant worden geëxtraheerd met behulp van verschillende oplosmiddelen, een combinatie van water, alcohol, chemicaliën of een andere vloeistof die de heilzame bestanddelen van de plant naar boven haalt. “Extracten kunnen het volledige spectrum van plantchemicaliën bevatten – dat staat meestal op de verpakking”, zegt Dr. Rawls. “En het is veel gebruikelijker om extracten te standaardiseren tot een marker van potentie en consistentie.”

Standaardisatie wordt meestal gedaan door het meten van de hoeveelheid van ten minste één of twee fytochemische verbindingen die zijn onderzocht en waarvan is vastgesteld dat ze op een bepaald niveau gunstige effecten hebben. Als deze verbindingen aanwezig zijn op de verwachte niveaus, zijn de overige fytochemicaliën in de matrix van de plant waarschijnlijk ook waar ze zouden moeten zijn.

De hoeveelheid van de gemeten stof wordt meestal als percentage op het etiket vermeld. Bijvoorbeeld, een supplement met andrographis kan zeggen dat het gestandaardiseerd is om ten minste 33% andrographoliden te bevatten (stoffen die bekend staan om hun immuunondersteunende capaciteiten). Er zijn vier hoofdtypes van extracten:

Vloeibare extracten (ook wel tincturen genoemd)

Om deze te maken, wordt het hele kruid geweekt in een oplossing die meer is dan alleen water – meestal is het een mix van water en alcohol, maar het kan ook worden gedaan met plantaardige glycerine of appel cider azijn. “De oplossing trekt cruciale plantchemicaliën uit het kruid, en het werkt als een conserveringsmiddel,” legt Dr. Rawls uit.

De voordelen: “Ze zijn zeer geconcentreerd, dus je hoeft maar een kleine hoeveelheid – 15 tot 30 druppels – te nemen om het voordeel te krijgen,” zegt Dr. Rawls. Omdat ze direct onder de tong worden ingenomen, komen ze sneller in de bloedbaan dan andere methodes, en dus kun je de effecten eerder merken, hoewel dit echt afhangt van het kruid.

De nadelen: Ze hebben vaak een zeer sterke, bittere, onaangename smaak. “Plus, als je meerdere verschillende vloeibare extracten neemt, kun je uiteindelijk veel alcohol binnenkrijgen, wat een probleem is voor de spijsvertering van sommige mensen,” voegt Dr. Rawls toe.

Gedroogde poederextracten

Poederextracten worden gemaakt door het kruid te weken in een oplosmiddel dat later wordt verdampt. Wat overblijft is een geconcentreerd poeder van plantchemicaliën dat meestal wordt gemengd met wat poeder van hele kruiden om consistentie toe te voegen en wordt verkocht in tablet-, of poedervorm.

De voordelen: “Gedroogde poederextracten zijn verreweg het krachtigste kruidenpreparaat – ze zijn zelfs sterker dan vloeibare extracten,” zegt Dr. Rawls. Ze zijn ook gemakkelijk mee te nemen en draagbaar, waardoor ze de meest veelzijdige optie zijn.

De nadelen: Sommige bedrijven gebruiken agressieve chemicaliën in het oplosmiddel dat onveilig kan zijn voor consumptie. Je kunt deze vermijden door te kopen bij een gerenommeerd bedrijf dat test of de chemicaliën in het oplosmiddel volledig zijn verdampt.

Etherische oliën

Deze worden gemaakt door een stoomdestillatie van de plant, die de op olie gebaseerde chemicaliën verwijdert tot een zeer geconcentreerde vloeistof. Essentiële oliën worden meestal geïnhaleerd (voor aromatherapie) of plaatselijk gebruikt; een paar specifieke oliën kunnen oraal worden ingenomen.

De voordelen: Etherische oliën zijn zeer krachtig, wat betekent dat je al voordelen kunt zien met slechts een paar druppels per keer.

De nadelen: “Omdat ze zo sterk zijn, kunnen essentiële oliën giftig zijn voor slijmvliezen – nog een reden om ze in zeer kleine hoeveelheden te gebruiken,” zegt Dr. Rawls. “En neem nooit een essentiële olie in zonder eerst uw zorgverlener te raadplegen.”